پیامک (به معنی سرویس پیام کوتاه) سرویسی برای تبادل پیام‌های متنی از طریق تلفن‌های همراه (و برخی وسیله‌های همراه دیگر مانند رایانهٔ جیبی) و گاه برای رایانه‌های شخصی) است.

این فناوری در سال ۱۹۹۲ در گروه «سما تلکام» شرکت مخابراتی وُدافون در انگلستان اختراع شد.

نیل پاپ‌ورت، یکی از مهندسان این شرکت، که در ساخت این فناوری مشارکت داشت، در ۳ دسامبر ۱۹۹۲ اولین پیام کوتاه را فرستاد.

در آن زمان تلفن‌های همراه صفحه‌کلید نداشتند و برای نوشتن پیام کوتاه از رایانه استفاده شد.

این سیستم در واقع به‌عنوان یک پیجر اداری برای گزارش رفت‌وآمد مدیران شرکت‌ها به منشی و دبیرخانه طراحی شده بود،

اما به مرور زمان استفاده از آن گسترش یافت، به‌طوری‌که تا بیست سال بعد نقشی محوری در نحوهٔ برقراری ارتباط میان انسان‌ها پیدا کرد.

در سال ۲۰۱۱ حدود ۱۵۰ میلیارد پیام کوتاه فقط در بریتانیا ارسال شد.

پیامک از سال ۱۳۸۱ وارد ایران شد و تا پنج سال بعد فقط از نام اختصاری انگلیسیِ «اس‌ام‌اس» برای آن استفاده می‌شد. در سال ۱۳۸۶، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، واژه‌های «پیامک» و «پیام کوتاه» را به‌عنوان برابرهای فارسی این واژه تصویب کرد.